هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر رهبری خدمتگزار بر مالکیت روانشناختی کارکنان دانشگاه کاشان با نقش میانجی حمایت سازمانی ادراکشده بود. نوع پژوهش، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه کاشان به تعداد 547 نفر است که از میان آنها با استفاده از فرمول کوکران و بهروش نمونهگیری تصادفی ساده، 252 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامههای استاندارد رهبری خدمتگزار با 28 گویه، مالکیت روانشناختی با 54 گویه و حمایت سازمانی با 8 گویه بسته پاسخ برحسب مقیاس پنجدرجه ای لیکرت استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامهها براساس قضاوت کارشناسان و روایی سازه ازطریق تحلیل عاملی تأییدی، تأیید شد. ضریب پایایی پرسشنامهها ازطریق ضریب آلفای کرونباخ برای رهبری خدمتگزار 75/0، مالکیت روانشناختی 82/0 و حمایت سازمانی 71/0 برآورد شد. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار Spss و آموس در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافتهها نشان داد میانگین هریک از متغیرها و مؤلفههای رهبری خدمتگزار، مالکیت روانشناختی و حمایت سازمانی، بالاتر از حد متوسط است. رهبری خدمتگزار بهمیزان 33/0 و حمایت سازمانی به میزان 34/0 روی مالکیت روانشناختی کارکنان، تأثیر مثبت و معنیدار دارد. همچنین نقش میانجی حمایت سازمانی روی مالکیت روانشناختی تأیید شد. باتوجهبه تأثیر معنیدار رهبری خدمتگزار و حمایت سازمانی ادراکشده بر مالکیت روانشناختی کارکنان، پیشنهاد میشود دانشگاهها بهطورخاص و سایر سازمانها بهطورعام، توسعه رهبری خدمتگزار و حمایت سازمانی ادراکشده را بهعنوان امری مهم در سرلوحه برنامههای خود قرار دهند تا بتوانند حس مالکیت روانشناختی کارکنان و مدیران را افزایش دهند.